Ica…a room with a view

26 september 2022 - Huacachina, Peru

Zo… eindelijk het Peruaanse weer waar ik van te voren op gehoopt en eerlijk gezegd wat ik ook verwacht had. Zwetend van je ligbedje afzwemmen en met zweet op je bovenlip in je korte broek het duin oplopen! We zitten hier in een mooi hotel met uitzicht op de duinen van Ica. 

Ica is een grote, drukke stad. Vanaf het busstation de taxi naar ons hotel genomen. Het was te ver om te lopen en daar komt bij dat de wieltjes van Mier d’r koffer het langzaam begeven. 😳. Juan, onze taxi-chauffeur, smeerde ons gelijk een sand-buggy-tour aan naar de oasis. Wel natuurlijk flink afgedongen, uiteindelijk wisten we alleen niet meer wat we moesten betalen 😅. 

Toen eerst maar ff relaxen aan het zwembad en een lunchie doen…dit keer tonijnsalade…ik blijf nog ff op de vissiestour. 

Om half 5 werden we opgehaald om de sunset in de Haucachina oase mee te maken. Nou alles wat ik verwacht had, dit niet🤪! We bleken, met heel veel andere (Peruaanse) toeristen, een kermisattractie geboekt te hebben. We begonnen in de hobbelende geit, om vervolgens in de achtbaan te belanden (er is bewijsmateriaal 😊)…te grappig😂😂😂. De chauffeur/gids had ook weinig tekst. Als we ergens stopten, bleef iedereen braaf zitten. Als ik dan vroeg: “out? “, knikte hij “si”. Bij de laatste stop reed hij gewoon weg…ook dat had hij dus niet meegedeeld…gelukkig hadden we alleen een fles water in de auto laten liggen😅. Nog wat foto’s bij de oase…je hoopt dan een als enige wereldreiziger een verlaten oase in een empty dessert aan te treffen… helaas de toeristenbootjes dobberden er in het meer…🤣😂🤣

Ff zoeken naar Juan onze cab driver om ons in het centrum van Ica af te laten zetten. Eindelijk de eerste troepeloeres gekocht en zoals het hoort…bij een Peruaans vrouwtje al breiend, zittend op de grond met al haar bontgekleurde stoffen waar, op de hoek van een drukke straat🥰.  Ook samen nog even een Peruaans shirt gescoord en toen op zoek naar een taxi. Taxi’s genoeg in Ica, maar nog lastig om er een te vinden die ons terug wilde brengen. De tuktuks waren blijkbaar niet bevoegd om zo ver te rijden en de eerste gele taxi’s kenden het hotel niet. We begonnen net naar Juan te verlangen, toen we beet hadden. Voor 8 Soles (€ 2) werden we terug naar ons hotel gebracht…Mier moest nog wel ff helpen zoeken (ik herkende in het donker niks, maar dat heeft eigenlijk niets met licht of donker te maken😏). Ik had dit keer als diner palmhart…smaakt een beetje als artisjok…en maar weer op tijd naar bed…blijf een beetje last houden van de jetlag…

Foto’s