Jarig in Nazca.. or make-belief (net alsof)

Vanmorgen nog ff gerelaxed in ons hotel… om 12 uur zou Juan ons oppikken…maar je raadt het al…om 12 uur geen Juan 😅😅😅. Gelukkig waren we inmiddels dikke vrienden met de Belgische eigenaar van het hotel, dus die regelde een taxi(etje😅). Één reistas op de voorstoel, één op de achterbank en wij ernaast gepropt…nou ja, het ging gelukkig allemaal net. We werden afgezet bij het verkeerde busstation, maar ook daar werden we niet warm of koud van…die van ons was om de hoek. De bustocht leverde naast veel zand, dit keer ook wat akkerbouw (o.a katoenvelden) en bergen op… de omgeving begint langzaam te veranderen. 

Nazca is een klein overzichtelijk plaatsje, zeker vergeleken met Ica. Vanmiddag ff gesightseed, ge-atm-t en geshopt. Op het grote plein (blijkbaar heeft iedere plaats zo’n vierkant plein) was live muziek of liever gezegd kneiterharde herrie met leuke dansjes😂🤣😂. We gingen op tijd eten, want vanavond is massage-avond…dan wil je niet te laat komen. Het diner bestond dit keer uit Peru’s meest populaire gerecht, cerviche: raw pieces of fish (persico pescado) marinated in lemon juice, chili pepper & spices. 

We zijn nu in de hotelkamer, maar ook hier is het een gezellige herrie. Of het te maken heeft met de aanstaande burgemeesters-verkiezingen of dat Peruanen altijd dansen, zingen en herrie maken…I really don’t know.  De massagemevrouw is gearriveerd… we worden in onze kamer gemasseerd. Mier ligt inmiddels te relaxen op de massagetafel, ik mag hierna voor een Zweedse massage. Wat zullen wij lekker slapen vannacht 😴😴😴

Morgenochtend gaan we vliegen boven de Nazcalijnen (en hopelijk niet neerstorten, zoals een paar jaar geleden😳) en smiddags sand-buggy-en. Dat laatste is Mier d’r verjaardagscadeau, dus we doen net alsof ze morgen jarig is (27 september of 4 oktober… what’s the difference🎈🎈🎈).