Nazca-lines… one day I fly away

Zo we hebben onze fly-certificate binnen…de trip boven de Nazcalijnen overleefd😅😅😅. Ik was wel strontmisselijk, maar het was het waard!

Vanmorgen eerst ff door Nazca gewandeld. Op het grote plein aangekomen, bleek het vandaag World Tourism Day te zijn😳 en dat wordt hier in Nazca groots gevierd en wij waren er bij! Mier werd uitgenodigd om de Peruaanse vlag te hijsen, terwijl het volkslied door iedereen uit volle borst werd meegezongen. Als BP-er (Bekende Peruaan) kan ze nu natuurlijk niet meer over straat😅😅😅.

Om half 11 werden we opgepikt en naar het vliegveld gebracht. Daar was het ook feest… zingen, dansen, lekkere hapjes en drankjes. Voor ons helaas geen eten en drinken…veel te bang dat dat er in het (12-persoons)vliegtuigje weer uit zou komen 🤢. We kwamen zelfs een echte indiaan tegen, inclusief hoofdtooi met veren en een soort van totempaal in zijn hand… was dat misschien het jongetje van de vuilnisbelt in Lima?

Toen de lucht in… onze piloot maakte nog net geen loopings maar we gingen iedere keer met een behoorlijk korte en scheefhangende draaicirkel links- en rechtsom langs het Nazcalijnen-figuurtje… soms had ik het pas door als we er al voorbij waren…ik was dan ook vooral bezig om niet te misselijk te worden. Indrukwekkend was het wel (die dingen zijn dus meer dan 2.000 jaar geleden in het zand ofzoiets gemaakt, ik geloof in de pre-Inca-tijd). Ik was ook weer blij toen ik na een half uur weer vaste grond onder mijn voeten voelde. Als een razende roeland naar huis en lunchen…dit keer had ik Lomo Saltado (Peruaanse reepjes biefstuk met azijn, sojasaus, chilipeper, aardappels, uien, rijst en tomaten). Om 2 uur kwamen ze ons alweer ophalen voor Miers verjaardagscadeau: Sand-buggy-tour! Deze was weer totaal anders dan die in Ica (en gelukkig maar)… het tempo zat er ook dit keer weer goed in, maar de chauffeur trapte af en toe op zijn rem om uit te kunnen stappen en informatie te geven. De eerste stop was bij de aquaducts, daarna kregen we ook nog graftombes, of eigenlijk meer skeletten te zien. Ik heb stiekem een steentje voor op graf van pap, mam en Don meegenomen (van de ene graveyard naar de andere😅) en als laatste bezochten we een plek waar ceremonies werden gehouden. De tourguide wilde een foto van springende Mier en Lilly maken… blijkbaar zit hij er op (op fotograferen dan)…er kon precies een krant tussen toen we de lucht in sprongen, maar op de foto lijkt het heel wat😂😂😂. 

Toen begon het echte werk, scheuren met de sandbuggy door de duinen…je hangt dan echt in je gordel die net als bij een kermisattractie over je schouders gaat (zg 3-puntsgordel) … het was niet zo’n gegil als gister, maar zeker zo spectaculair! En als slagroom op de taart, moest er natuurlijk gesandboard worden🏄‍♂️🏄🏄‍♀️…een keer liggend en een keer zittend…leek mij spannend genoeg met die rare knie van mij.

Weer met een rotvaart naar huis om ons te ontzanden en te eten. Dit keer stond er Aji de Gallina (Peruaanse kip met gele chili cream saus) en een Pisco Sour Maracuya (passievrucht) op het menu. Nu alleen nog cavia en alpaca…dan zijn al mijn wensen op het gebied van Peruaans eten, vervuld! 

22.30 uur…we zitten op het busstation te wachten op de bus naar Arequipa…het is 11 uur rijden en hopelijk net zo lang slapen… moet die bus wel komen natuurlijk…😳 voorlopig gaat het hek van het busstation dicht… dat voorspelt weinig goeds…😏    

Inmiddels in de bus met goodiebag😅…kijken of slapen lukt (ik hoor al gesnurk om me heen😞)…beunas noches😴😴