Cuba: gracias e adios!

We zitten nu op het vliegveld van Havanna...het lange wachten is begonnen. Onze laatste casa had weliswaar uitzicht op het capitool...maar het had eerlijk gezegd veel weg van een hostel... nou ja het was een nachtje en het is altijd wel grappig om het straatleven te kunnen zien vanaf je balkonnetje of dakterras. Gisteravond eerst ge- WiFi-d en toen wilde we bij El Floradita eten, maar de keuken was al dicht. Toen maar weer naar onze oude vertrouwde pizzabakker. Ondanks de herrie en het campingbedje, heb ik best goed geslapen. Vanmorgen de boel pakken (check op kakkerlakken), douchen en ontbijten op het dakterras. De laatste keer tortilla's con vegetales. Toen de straat op om voor de laatste keer te genieten van de mensen, de auto's en onze laatste troepies kopen. Een daiquiri in El Floradita gedronken (een bar beroemd door...je raadt het al...Hemingway en volgens alles en iedereen de beste daiquiri ever). Hij was lekker, maar dat mocht ook wel voor dat geld (6 CUC). Geluncht op een balkonnetje met uitzicht op Plaza Viejo en de laatste mojito in een barretje met huisband. De zanger had de stem, de looks en de snik van André Hazes plus versterker, terwijl de hele toko niet groter was dan onze huiskamer . 

Toen naar de casa om mijn flipflops en korte broek in te ruilen voor palladiums en een spijkerbroek. Aan de ene kant verdrietig om Cuba te verlaten, aan de andere kant heel blij om dalijk (nou dalijk) Paul en Anna weer te zien.  De oldtimertaxi (een rood/witte chevrolet kwam ons ophalen om naar het vliegveld te brengen. Onderweg maakte hij nog even ruzie met een politie agent die zich niet aan de regels hield.  Het inchecken ging vlekkeloos en na allebei nog een fles Havanna te hebben gescoord, hebben we nog 3 CUC over...tijd om naar huis te gaan...Adios Cuba e Bienvenidos Ollanda!