Op een onbewoond eiland: Vamos a la Playa

Gisteravond hadden we een huisdier....een kakkerlak in de kamer Mier had hem (of zijn vriend) de nacht ervoor al in de kamer zien rennen. Ik kon hem gisteravond in de douche onder een doorzichtig tandenborstelbekertje vangen, brrrr.

Vanmorgen moesten we vroeg op...huh...ik dacht dat we op vakantie waren. De taxi zou er om half 9 zijn, om de boot van 10 uur te halen naar...Cayo Levisa. Een paradijselijk eiland met hagelwit strand, azuurblauwe zee, mangroven (en swamp). Hutjes met een hammock ervoor (die wij helaas niet hebben) op het strand, wat wil je nog meer. We liggen hier in de schaduw van een coconut tree. Mier heeft al 2 keer in de zee gelegen, ik wacht nog een paar dagen...volgens mij gaan we dit wel volhouden. Ik had nog in mijn hoofd om te gaan hollen hier, maar ik geloof dat ik mijn hardloopschoenen ongebruikt in mijn tas blijven zitten...

Het is inmiddels dag 2 in Paradise en ik heb nog niet veel (lees niks) gedaan. Beetje lezen en dommelen op een strandbedje en luisteren naar de golven op een praktisch wit en leeg zandstrand in de schaduw van een rieten dakje. De ober komt af en toe een drankje brengen. En soms sta ik op om te lunchen, schelpen te zoeken of een foto te maken van de sunset...dit heet standje relax.

Dag 3 in CL is aangebroken...het is hier nog steeds prachtig...maar er moesten wel wat minder muggen zijn. Ik heb hier helaas nog geen ghost busters gezien; mannen in witte pakken met een soort stofzuigers op hun rug inclusief slang waar rook uitkomt, waardoor alle ongedierte op hun rug gaat liggen en waarschijnlijk ik ook een paar jaar eerder dan gepland .We zijn inmiddels flink onder handen genomen door de muscito's en elk been heeft minstens 25 muggenpikken. Gister later in de middag begon het ineens flink te waaien. We hadden de dag ervoor een wandeling langs het strand richting sunset gedaan. Nu besloten we de andere kant op te lopen. Als je 100 stappen hebt gegeven, waan je je hier alleen op de wereld...

Cayo Levisa is een klein eiland zonder inwoners met een hotel (ongeveer 80 hutjes). Er komen ook wel dagjesmensen maar die gaan met de laatste boot om 17.00 weer naar huis. Het is hier overigens niet alleen maar feest. Vanmorgen bijvoorbeeld hadden we eerst geen en later bruin water. Ik heb besloten vanavond te gaan douchen. Ja dat zijn best grote problemen, waar je dan in een keer mee wordt geconfronteerd en waar je dan ter plekke een oplossing voor moet zoeken .

Last day on CL...we hebben hier inmiddels ook een huisvriend en hij is groot !!! We lagen gisteravond net in bed (dit keer wat later dan normaal, we hadden Nederlanders ontmoet en ja dan moet je ervaringen uitwisselen), toen Mier tekeer ging als een beer...een kakkerlak van het allergrootste Caraïbische soort tegen de muur . Held als ik ben , heb ik hem onder een glazen stolpje naast de wc geparkeerd (ik wil ze altijd wel graag in het vizier houden, dus dit keer het tandenpoetsglas als vanginstrument gebruikt). Hij paste er maar net onder. 

De watertoevoer laat het hier behoorlijk afweten. Sinds gisterochtend meer af dan aan water, dus helemaal fris ben ik niet . Ik ben nog aan het overwegen om toch maar een keer in de Golf van Mexico te gaan...hij is spiegelglad en heel veel mooie kleuren blauw. Jullie horen er nog van **. 

We zijn op het strand, het is 10.30 uur en de ober komt ons net koffie en pina colada* (Mier lust geen koffie) brengen....wat een zwaar leven hebben we toch

Vanmiddag de laatste boot van 5 uur terug naar het vaste land. Vannacht ons laatste nachtje in Havanna. Hopelijk met WiFi zodat ik dit verhaaltje nog even kan plaatsen...

We rijden nu terug met de yellowcab naar Havanna...inmiddels al een kip gekopt...de veren vlogen in het rond, de kip trouwens ook. Muerte de la gachina (volgens de cabdriver schrijf je het zo, maar ik weet niet zeker of hij kan lezen, in ieder geval kan hij toeteren)...de kip is dood. Onze chico heeft volgens eigen zeggen gister 3 kippetjes gegrild . 

*= in dit geval alcoholvrij
**= het bleek toch te koud ⛄️