Paseo en Bici

25 februari 2017 - Vinales, Cuba

Als je van vis en frutti di mare houdt, hoef je over het eten niet te klagen in Cuba. Ik was van te voren bang dat ik iedere dag bonen moest eten (sinds Mexico heb ik daar nog wel eens nachtmerries van ). Gisteravond weer heerlijk spaghetti carbonara el mar gegeten. 

Toen we gisteravond naar bed gingen, dacht ik dat buiten WO III was uitgebroken. Schreeuwende mensen, blaffende honden, kukelende hanen, uitlaatloze auto's/brommers en een loeihete kamer. Maar we hebben allebei best prima geslapen en schrokken wakker van de wekker. We moesten op tijd op, want vandaag stond de bike tour op het programma. Om 9.00 uur kwam Arthuro ons halen en gingen we naar zijn huis om de fietsen op te halen. Hij moest er nog wel ff aan sleutelen...trappers erop zetten, stuur recht, zadel op de goede hoogte. Nog even drinkies en broodjes in het dorp halen en toen konden we op pad. Arthuro bleek eigenlijk de mechanicien van de fietsen, maar blijkbaar was onze reservering niet helemaal goed doorgekomen en was hij gevraagd om de tour te doen. In het kader van employability een prima dingetje, lijkt mij.

Rondom Vinales is de natuur en het platteland prachtig. Helaas wel wat hoogteverschillen, dus na 21 km fietsen in de hitte ben je wel gesloopt. Daarbij was het overgrote deel off road, tussen de tabaksplantages, mooie uitzichtpunten rotsen/ bergen in de vorm van een gezicht, 120 m hoge schilderingen op de muur van de rots (Mural de Prehistoria) en het vee (varkens, kalkoenen, kippen en kuikentjes, varkens, ossen, paarden). Arthuro sprak slecht Engels, maar gelukkig begrijpen wij steeds meer Spaans....het zorgt er in ieder geval voor dat de communicatie zich beperkt tot de kern van de zaak, dus we hoeven niet urenlang naar een gids te luisteren, die vooral zichzelf heel graag hoort praten.

We hebben nu het hele tabaks- en sigarenproces gezien. Van de planten naar het drogen en uiteindelijk draaien van de sigaren...

Het was superleuk om over de prutpaadjes te fietsen, maar je wordt er wel vies van. Dus in de casa schoenen in de achtertuin met een paar borstels in een emmertje schoongemaakt en daarna zelf even lekker onder de elektrische douche .

Weer een leuke uitspraak van de chica van onze casa:
"I like you?" als ze bedoelt "Is het lekker?"

Zo we gaan nu lunchen tegenover de Etecsa, dus hopelijk lezen jullie di weer binnen afzienbare tijd.  Net kekker een Roasted Rebel Rib gegeten nu WiFi-en.

By the way... mevrouw Vd Bent en Nic...ik ben bang dat Mier alcoholiste is geworden...ze giet de pina colades naar binnen als limonade, ik ben er een kindje bij☺️ en ik lust toch ook echt wel een cuba libre of mojito.... 

Foto’s

6 Reacties

  1. Mieke:
    25 februari 2017
    Electrische douche!!?? Wat moet ik me daar bij voorstellen? Kom je dan als Polletje Piekhaar de badkamer weer uit?
  2. André:
    25 februari 2017
    Lekker prutten op 'n fietsie!!!!
    Mooie hobby erbij dus want dat kan hier ook
    Groetjes,
    André
  3. Mary:
    26 februari 2017
    Leuk verhaal!
  4. Ria/ma:
    26 februari 2017
    Elektrische douche......klinkt als elektrische stoel:-)
    Ik had je nog zo gevraagd :"let een beetje op mijn kind "haha
  5. Anita:
    26 februari 2017
    Zo eindelijk weer even tijd om jullie verhalen te lezen! Ook meerdere verslagen achter elkaar gaat niet vervelen hoor! Wat hebben jullie weer een super reis. Heel afwisselend en mooie foto's . Bevalt je nieuwe toestel? Liefs en veel plezier verder, groet vanuit Oostenrijk!!
  6. Lilly:
    27 februari 2017
    We zijn tot nu toe niet geëlektrocuteerd en volgens Mier niet gevaarlijk als je maar overal afblijft...hmmm ga ik over nadenken André en Anita, weer veilig thuis?