The Longest Day

24 februari 2017 - Vinales, Cuba

Gisteravond ons laatste dineetje in LP. Ik had shrimps, calimares en octopus...delicious. Mier had minder geluk met haar ietwat vette varkenskarbonaatje. Maar ja hij kostte dan ook bijna niets...compenseerde mijn wat duurdere maaltijd.

Vanmorgen om kwart voor 9 uit PL vertrokken. We hadden vandaag de langste reisdag voor de boeg, 350 km, dus vroeg uit de veren. Eerst op naar Australia, was ik nog nooit geweest. Er ff doorheen gescheurd, Makkelijk scoren zo. Daarna de A1 heading for La Habana. Op deze meestal 3-baansweg waren ze op enig moment de gaten op de middelste baan aan het dichten. Zonder enig waarschuwingsteken, staan er opeens een paar mannen en vrachtwagen midden op de snelweg. Best schrikken is dat. Voor de rest kwamen we de volgende dingen tegen op de A1 en  A4:
- [ ] Spookrijdende paard en wagen
- [ ] Overstekende koeien (er staan we bordjes met "pas op voor koeien", maar het is net als met hertjes op de Veluwe...je verwacht ze niet echt)
- [ ] Mannen (bijna midden op 1e rijbaan) met gegrilde kippetjes aan een rekje
- [ ] En dan natuurlijk de usual staff (fietsers, ossenwagens, karren met paarden die de goeie kant op gaan en veel lifters en verkopers)

Rond 1 uur waren we in Pinar del Rio, waar we na totaal 1140 km onze auto moesten inleveren. Nog even het stadje verkent, waar we even een drankje hebben gedaan in een lokale ijssalon. Mier zat op een gegeven moment opgesloten in het restaurant (ze zijn hier dol op hekken en sloten). Omdat hier alleen locals kwamen, wist de mevrouw achter de balie niet zo goed wat ze ons moest laten betalen (wij hebben CUC's locals hebben CUP's die 25 x minder waard zijn). 1 CUC vond ze goed en wij ook.  In de buurt van de Rex Car Rental nog even een pizzaatje gegeten, dat viel niet mee maar vulde wel. Bij Rex bleek alleen de automonteur aanwezig. Hij belde de chef en het wachten begon...maar ik was ten onrechte pessimistisch, de chef kwam vrij snel en alles was zo geregeld. Nog even afgedongen voor de taxi en toen op weg naar Vinales. Onze cabdriver was eigenlijk de 1e chauffeur die ik ontmoet heb en die veel toetert. Ik had van het verkeer veel meer drukte verwacht, maar de meesten rijden hier redelijk relaxed.

Ik zit nu in een schommelstoel op de voorveranda van onze casa. De buurman heeft net zijn paard geparkeerd, hij knabbelt gezellig aan "onze" heg. Naast me zit een oud opaatje en door de straat lopen mensen in allerlei kleuren kleding, brommers, paarden en wagens, fietsen, motors met zijspan, honden...teveel om op te noemen...

Mier was ff aan het relaxen in onze kamer. Zij rijdt alles, ik hoef er alleen maar naast te zitten en ....oh ja best een beetje trots op mezelf...we zijn eigenlijk nergens echt fout gereden, soms alleen maar een klein beetje. 

Nu Vinales aan het verkennen...en ff een daiquiri en pina colada bij een barretje vlakbij het Etecsa (WiFi-provider) pleintje

Foto’s

2 Reacties

  1. Mieke:
    25 februari 2017
    Lekker bezig meiden! En wat zijn we in NL toch verwend met ons asfalt! Net terug uit Wageningen/Ede in een 1.45 uur. XX
  2. Lilly:
    25 februari 2017
    Zeker Mieke!!!!