Geiten in de kofferbak

Het was vandaag weer een mooie dag in Havana. Het zonnetje regelmatig aan de hemel, maakte dat wij wat relaxter door Havana struinden. Eerst over de Prado richting Capitollio. Onderweg lekker genieten van de mensen, de auto's en lots of pictures .  

Toen met de Coco taxi (een kleine gele ronde brommertaxi) naar Necropolis Cristobal Colon. De grootste begraafplaats van Cuba , waar bijna 1 miljoen mensen zijn begraven. En niet zomaar in een lullig grafje, maar vaak in prachtige tombes. Overal waar je kijkt graven. Tussen de graven door kwamen we een vrouwtje tegen, die kruipend met een bos bloemen in haar hand zich voortbewoog...Fatima was er niks bij (daar dragen ze tenminste nog vaak knielappen, hier krijg je scheuren in je broek). De man in de lijkenwagen nam ook nog even de tijd om ons te groeten en stapte even later zelfs uit om even met zijn vrienden te kletsen. Zijn passagier had geen haast . 

Weer terug naar het oude centrum met onze vriend in de Coco taxi, hadden we wel zin in een lunchie. Op het dak van hotel Ambos Mundos (natuurlijk bekend van Hemingway), genoten van het uitzicht (5 verdiepingen hoog, bereikbaar met een open  Otislift uit 1925 of gewoon met de trap), roasted porc met fritas plantais (gebakken banaan) en een mojito. 

Tijd voor troepeloeres...3 kranten met Che erop geschilderd, 2 koelkastmagneten, 1 Che-petje en een Cocotaxi rijker, liepen we naar de hemel te staren. Ze waren wat met een katrol van de bovenste verdieping aan het halen. Onze ogen waren dus naar boven gericht, toen ik een hels kabaal naast me uit de kofferbak van een auto hoorde komen Er werden 5 geitjes ondersteboven met hun pootjes vastgebonden uitgeladen. Ik schrok me dood, wat een herrie kunnen die beesten maken. De locals moesten lachen, wij vonden het zielig

Aangezien je hier overal op moet wachten, begon de tijd te dringen en besloten we met de taxi (een Lada dit keer) naar de Rex car rental te gaan om onze auto op te halen. Natuurlijk weer wachten...maar na klein anderhalf uur en een hoop papierwerk verder reden we weg in onze MG. Omdat er een lampje in het dashboard brandde , keerden we gelijk de wielen weer. Maar dat bleek normaal te zijn?, kwam door de vieze benzine in Cuba. Auto geparkeerd bij ons hotel, een mannetje heeft ons beloofd er goed op te passen voor 3 CUC...ja het afdingen gaat ons steeds beter af, hij vroeg in eerste instantie 10 CUC, maar dat leek ons te veel. 

Onderweg naar ons hutje, nog even wat foto's van onze buurman. Deze blijkt de plaatselijke slager te zijn, waar je vanaf de stoep je vlees (bv koeientong) via de toonbank ongekoeld kunt kopen . Zittend op de wc in onze hotelkamer bleek ons uitzicht een basketbalveldje te zijn waar de plaatselijke jeugd een wedstrijdje speelde. 

Vanavond in een witte douchetegeltjes pizzeria gegeten en toen met de fietstaxi (die hadden we nog niet gehad) naar huis. Best zielig, maar de chauffeur was gelukkig heel dik, hij kon wel wat lichaamsbeweging gebruiken.  

Inmiddels is het saluut van 9 uur gegaan (elke avond om 9 uur wordt er een kanon afgeschoten. Als ik het goed begrepen heb was dit het teken voor iedereen om naar binnen te gaan en de luiken te sluiten). Ik ga zo mijn luiken sluiten....