Joburg 17 juli 2015

We zijn gisteravond aangekomen in Johannesburg Zuid-Afrika. We vertrokken om half 11. Het enige probleem was de tassen die maximaal 23 kg mochten wegen. De van mij woog 28 kg...maar we hadden maar 2 tassen mee :-). Ondanks onze klacht dat we 69 kg mochten meenemen en hier ver onder zaten, werd het herpakken. Hoop gevloek (Paul) en stress (Lilly), maar uiteindelijk bleef het klepje van de bagage dicht. 

Aangezien we niet al te vroeg van huis vertrokken waren en de rij lang was, konden we in een rechte lijn door naar de gate. Toen in de rij met zowel extremistische moslims als joden...hmmm..hopelijk zitten ze niet naast elkaar. De vlucht duurde 11 uur en ging prima, leuke filmpjes en lekker eten. Op het vliegveld van Joburg begon het bureaucratische lange wachten op een stempel. Dat maakte dat onze tassen al een paar rondjes hadden gedraaid voor wij ze van de band hadden. Ff pinnen en naar het mannetje met het bord "Pluyt&Kemper". Een korte meet&greet en met het busje naar het hotel. Eigenlijk toen vrij snel naar ons bedje (het was inmiddels rond half 12).

Vanmorgen er weer lekker op tijd uit :-). We hadden de dag voor ons vertrek nog even een Soweto tour geregeld en Pasta (onze gids van vandaag) kwam ons om 9 uur halen. Hij bracht ons eerst naar Soccer City, het voetbalstadion waar Nederland de WK Finale 2010 van Spanje verloor (die wedstrijd hebben we op het vliegveld van Houston gekeken ). We startten in Deepkloof, de chiquere wijk van Soweto (= South West Township) met supermooie huizen van 1,5 ton. Anna zei dat wij daar wel zouden kunnen gaan wonen. Zou volgens Pasta wel het aantal witten in Soweto bijna verdubbelen (er wonen er nu 5 in de hele Township). Toen de Middle Class bekeken en de hostels (gratis huizen zonder elektriciteit, water en WC). Via Freedom Square naar de echte slumbs, Kliptown/Klipspruit. Ongelooflijk wat een armoede. Open riool, kleine hutjes met lekkende golfplatendaken, 75% werkloosheid, HIV-Aids, Tienerzwangerschappen (12-jarige meisjes, net zou oud als Anna die moeder worden!!!!), criminaliteit, drugs. Maar absoluut aardig, vrolijk en beleefd. Nadat we een wandeling hadden gemaakt en een huisje van binnen hadden bekeken, gingen we weer verder. Naar het Hector Pietersonmuseum, de 13-jarige student die in de opstand van 1976 neergeschoten is en gedragen werd door een jongen van 15. De foto hiervan is toen het symbool van deze opstand geworden. Toen naar Vilakazi Street in Orlando, de middleclass wijk van Soweto. Dit is de enige straat in de wereld die 2 nobelprijswinnaars voor de vrede heeft voortgebracht, Desmond Tutu en Nelson Mandela. Beide huizen bekeken. Voor Nelsons huis waren ze touwtje aan het springen tegen obesitas en wij kregen ook een springtouw?!? Ook nog even naar Regina Mundi Church, helaas geen zondag, dus geen swingende mensen. 

Daarna bij de koeltorens (kenmerkend voor Soweto en met 3.000 liter verf het leven in de Township erop geschilderd) onze eerste lokale braai met coleslaw, pap (soort polenta) en chakalaka (pittige bonen, tomaten, wortel en paprika) gegeten. Kneiterharde muziek, wij waren de enige blanken in die toko.

Na onze heerlijke lunch, bleken we een lekke band te hebben. Maar met vereende krachten (5 mannen en 2 messen waren er voor nodig) reden we na een half uurtje weer. Op naar het Apartheidsmuseum. Alhoewel ook weer zeer indrukwekkend, heb ik nu wel even genoeg musea gezien en Anna zeker.

Pasta liet ons nog even downtown Joburg zien. Veel lege gebouwen ('s avonds super onveilig volgens Pasta), maar ee blanke (zwerver) gezien. Over de Mandela brug en Ghandi Square. Je waant je af en toe in Amerika (New York) en regelmatig in Afrika! Toen afscheid genomen van Pasta bij Emperors Palace, een soort hotel-casino-winkeltjes-restaurant ding, waar we vooral Afrikaners (witten) zagen. Anna's hoogtepunt was een 4D (behalve 3D voelde je het ook :-) bewegende achtbaanstoelending alsof je daadwerkelijk in een rollercoaster zit. Paul gilde als een mager speenvarken en Anna moest vreselijk lachen, lekker gegeten en met een veel te dure taxi naar ons hotel. Nu nog even proberen foto's te downloaden en dan lekker relaxen in de hotelkamer....