Swaziland 23 juli 2015

Gravelroad, ronde lemen hutjes met rieten daken, vrouwen met water op hun hoofd en een kindje op hun rug. Het loopt hier niet echt over van de borden langs de weg, dus af en toe gokken en af en toe vragen. "That road is better" ...de stenen en gaten zijn niet van de lucht...je vraagt je dan wel af hoe die andere weg zou zijn.
De auto was wit toen we hem kregen, maar als Kruger hem al niet smerig genoeg had gemaakt, is ie nu echt zo rood als een tennisbaan!

De vergrijzing is nog niet echt toegeslagen in S-land. We zien heel veel kinderen en veel scholen en maar heel af en toe een nordic walker (oude vrouw met twee stokken). Sowieso is school hier wel een dingetje...de stroom schooluniformen in alle kleuren en maten, lijkt oneindig. En de kinderen lopen wat af. Ze kunnen hier de gymuren wel skippen. En ze hebben hier ook maar 1 kapster...zowel jongens als meisjes hebben super kort (geschoren) koppies.

Door de ribbels in de weg, hebben we een gratis stoelmassage, dat scheelt weer geld! 
 
We blijven zwaaien naar de mensen en kindertjes, ik geloof dat wij ook een soort bezienswaardigheid zijn, want iedereen verrekt bijna z'n nek als we voorbij komen.

13.30 hours, we left the kingdom of Swaziland. Was hun koning nou Eddy Murphy uit de film 'Welcome to America' :-)?
In ZA is het allemaal duidelijk beter georganiseerd, lijkt het. Tot ook hier de asfaltweg verandert in gravelroad. Rijden we wel goed of is de nationale (N-)weg echt onverhard?

Oeps...we worden aangehouden door de politie, Paul heeft te hard gereden (80 ipv 60). Hij gaat een gezellig praatje aan met de politie en omdat meneer de agent Paul zo sympathiek vindt (heb je het ooit zo zout gegeten :-), hoeft ie niks te betalen. Waarschijnlijk vond Bromsnor het wat te ingewikkeld allemaal...

De snelweg gaat midden door een wildpark, we spotten gelijk 3 zebra's. Daarna nog meer zebra's en en een stuk of 40 buffels.

Nu zitten we in het toeristische plaatsje St. Lucia en hopen walvissen te gaan zien....